In 'klas 2' begon ik met schrijven zodra ik op de basisschool mijn eerste Pelikaan vulpen in mijn hand gedrukt kreeg. Al vlekkend en zuchtend verschenen mijn eerste woordjes op papier, met grote en onvaste letters. Meer dan eens moest ik nablijven om een tekst opnieuw te schrijven, omdat er teveel vlekken in zaten. Maar ik liet me niet ontmoedigen, en niet lang daarna zat die pen aan mijn hand geplakt. Ik begon met vakantiedagboekjes, allerlei korte verhaaltjes en zelfs een tijdschriftenreeks voor mijn vijf jaar jongere broer.

Aangezien ik de tijdschriften op papier schreef waarin gaatjes aan de linkerkant zaten, werd het product gedoopt tot 'De Gaatjeskrant'. Het papier was oud en vergeeld en kwam uit een zogenoemde 'multomap'. Of mijn broer het leuk vond om met regelmaat een Gaatjeskrant onder ogen te krijgen, weet ik eigenlijk niet. Daar stond ik toen niet bij stil. Voor mij was het een geweldige uitlaatklep voor mijn creativiteit. En hij kon er niet onderuit, want zodra er weer een exemplaar gereed was, deed ik hem door de brievenbus, holde naar binnen, viste hem daar uit de brievenbus en zocht mijn broertje op om hem voor te lezen. Toch heb ik nog altijd een goed contact met mijn broer, dus wat voor sporen het ook heeft nagelaten, hij heeft het een plekje gegeven...

Het schrijven borrelt al jarenlang, en mijn 'cloud' staat vol met allerlei korte verhalen. Het werd tijd om de koe bij de horens te pakken (beter gezegd: meneer Nilsson bij z'n oortjes te pakken) en mijn kinderverhalen te delen op deze website. Omdat ik blij word van deze verhalen. En omdat ik hoop dat er een lach verschijnt op het gezicht van de lezer(s).

De verhalen kunnen worden voorgelezen of wie weet zijn er kinderen die ze zelf al kunnen lezen. 
Ik wens je veel lol met deze leuke letters!